چقدر این صدا برایم آشناست

صدای هق هق گریه آسمان را می گویم

صدای بارش باران را بارها آن را از اعماق وجودم شنیده ام

صدایی است که رنگ تنهایی دارد و بوی فراق و درد دوری

شکستن یک دل چقدر قدرت می خواست

که پنداشتی تو قویترین بودی ؟

یادته بهم گفتی سیگار نکش؟

الان سیگار که هیچ...

اِی... تک و توکی " نفس " میکشم... 

بهت قول میدم

این را هم " کنار " بگذارم... 

آهنگی میگذارم،

سیگاری میکشم. سیگار که تمام شد، 

تیغی بر دستانم میکشم. تیغ که شکست،

باز هم درد تنهایی میکشم 

خودم قبول دارم کهنه شده ام!!

آنقدرکهنه... که میشود روی گردوخاک تنم یادگاری نوشت.....!

خیالی نیست، توهم بنویس وبرو.....!

ﺩﺭﺍﺯ ﻣﻴﻜﺸﻢ ....

ﺏ ﺳﻘﻒ ﺧﻴﺮﻩ ﻣﻴﺸﻮﻡ ....

ﺍﺷﻜﻬﺎﻳﻢ ﻣﻴﭽﻜﺪ ...

ﺳُﺮ ﻣﻴﺨﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ ﺑﺠﺎﻳﻲ که " ﺍﻭ " ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻴﺒﻮﺳﻴﺪ ... 

هنوزم تنهایی کنار دریا به موج ها خیره میشم...

خاطرات زندگیمو ورق می زنم وچقدر ناراحتم ازاین تنهایی

خداوندا

آن که در تنهاترین تنهایی ام تنهای تنهایم گذاشت

لطفی کن در تنهاترین تنهایی اش تنهای تنهایش نذار

بچه که بودم فکر میکردم فقط زنبورها نیش میزنند

بزرگ شدم

دیدم، شنیدم، رفتم، آمدم

و یاد گرفتم

نه، آدمها هم نیش میزنند

هر چقدر صمیمی تر، عزیزتر

نیششان سمی تر

من با عشق آشنا شدم 

و چه کَس این چنین آشنا شده است؟ 

هنگامی که دستم را دراز کردم که دستی نبود 

هنگامی که لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم... 

و هنگامی که تشنه آتش شدم، 

که برابرم دریا بود و دریا و دریا... 

من "سکوت" کردم چون حوصله ی اثبات دروغاشونو نداشتم..!!

اونام گذاشتن به حساب :

کم حرف بودن..

خجالتی بودن..

حتی کـــــم آوردن!!

 قبول نیست !

این بارتو چشم بگذار من فراموشت می کنم

فقط تا صد بشمار،  آهسته آهسته

راستی ، ... ... 

من بازی را خوب نمی دانم، خودم را باید پنهان کنم یا گذشته را ؟ 

 تو را فراموش کنم یا خاطره را ؟ 

این بازی کی تمام می شود؟؟؟ 

عشق هایت را مثل

کانال تلویزیون عوض می کنی

و افتخار می کنی،

که عشق برایت این چنین است!

و من می خندم...

به برنامه هایی که هیچکدام،

ارزش دیدن ندارند...

بَـدیِه آدم نمک نشناس اینه که

وقتی یاد کارایی که براش کردی میوفتی به خودت بیشتر فحش میدی تا اون 

چه فرقی دارد؟

پُشت میله ها باشی؟

یا در خیابان های شهر در حال قدم زدن؟

وقتی که آرزوهایت در حبس باشند......

نوشته هابهانه اند

فقط می نویسم

که یاد آوری کنم”بیادت هستم”

باورش با تو...

سرد است اما سرما نمی خورم

کلاهی که عشق برسرم گذاشت تا گردنم را گرفته است

کاش الان زنگ میزد و

میگفت..:

.

.

.

.

.

.

دلم خیلی برات تنگ شده..........!

ماﻣﺎﻥ ﺟﻮﻭﻧﻢ :

ﺑﺎﺑﺎﯼ ﮔﻠﻢ :

ﺩﻟﻢ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﮑﻨﻪ!

ﺍﯾﻨﺠﺎﯼ ﺩﻟﻢ.

ﻧﻔﺴﻢ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﺎﺩ .

ﻣﯿﮕﻦ ﺩﻟﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ!

ﻣﯿﮕﻦ،ﺁﺩﻡ ﺑﺰﺭﮔﺎ ﺍﯾﻄﻮﺭﯼ ﻣﯿﺸﻦ .ﻣﯿﮕﻦ ﯾﻬﻮﯾﯽ ﺍﯾﻄﻮﺭﯼ

ﻣﯿﺸﻪ

ﻣﻌﻠﻮﻣﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺠﻮﺭﯼ ﻣﯿﺎﺩ ،ﭼﺠﻮﺭﯼ ﻣﯿﺮﻩ

ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺟﻮﻧﻢ، ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺭﻓﺘﻪ !

ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺟﺎﯼ ﺩﻭﺭﯼ ﺭﻓﺘﻪ!!!

ﻣﯿﻠﺮﺯﻩ 

ﺑﯿﺎ ﻧﮕﺎﺵ ﮐﻦ ...

ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﺣﺎﻻ ...!

ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻧﯿﺴﺘﯽ ،ﺧﻮﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﭽﯽ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﯽ

ﺩﯾﮕﻪ

ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻤﺶ ؟!!!

ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺯﻭﺭﺕ ﺯﯾﺎﺩﻩ ﺑﯿﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﻦ ﻭ

ﺑﺮﺷﮕﺮﺩﻭﻥ .

ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺟﻮﻧﻢ.

ﺍﮔﻪ ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ ...

ﺍﮔﻪ ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ ﮐﻪ پسر ﮐﻮﭼﻮﻟﻮﺗﻮﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ

ﺷﻤﺎ ﻧﺪﯾﺪﯾﻨﺶ

ﻭ ﺩﻟﯽ ﺑﺮﺍﺵ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﺩﻕ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ !

پسر ﮔﻠﺘﻮﻥ ،ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﺗﻮﻥ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﺳﻔﯿﺪ ﺷﺪﻩ

ﺩﻝ ﺩﺭﺩﺷﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ .

ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻡ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ.

ﻓﮏ ﮐﻨﻢ ﺩﻟﺶ ﻣﺮﺩﻩ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﯾﻦ .

ﺩﻭﺗﺎﺗﻮﻥ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ قشنگش ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺷﻤﺎ

ﺩﻭﺗﺎ ﻓﻘﻂ

ﺭﻭ ﻟﺒﺎﺷﻪ ...

ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﻮﻧﺪﯾﻦ.

ﻓﺪﺍﯼ ﺳﺮﺗﻮﻥ ﺑﺬﺍﺭ ﺩﻟﺶ ﺑﻤﯿﺮﻩ ،ﺷﻤﺎ ﺳﺎﯾﻪ ﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ

ﺑﺎﻻ

ﺳﺮﺵ

ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺩ ...

ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ " ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ"،

ﭘﻮﺳﺖ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﮐﻠﻔﺖ ﻣﻲﮐﻨﺪ!

ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ " ﻋﺸﻖ"،

ﺩﻝ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﮎ ﻣﻲﮐﻨﺪ!

ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ " ﺩﺭﺩ"،

ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﻴﺮ ﻣﻲﮐﻨﺪ!!!

ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ،

ﻭ ﻣﻦ، ﺍﻣﺮﻭﺯ

ﮐﺮﮔﺪﻥ ﺩﻝ ﻧﺎﺯکی ﻫﺴﺘﻢ

ﮐﻪ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ!

مدتیست دلم شکسته...

ازهمان جای قبلی... کاش میشد آخر اسمت نقطه گذاشت

تا دیگر شروع نشوی...

کاش میشد فریاد بزنم تا پایان....

دلم خیلی گرفته،اینجا نمیشه به کسی نزدیک شد،

آدمها از دور دوست داشتنی ترند....

کمی فاصله بگیر...

من با مرده ها میانه ی خوبی ندارم.

تو در خاطرات من

"مرده"

محسوب می شوی!!!

خدایا...

ببخش که

امانتدار خوبی

نبودم...

دلی که داده بودی شکست!

کفشهایم را نده...

پابرهنه میروم تا در تنهایی خود با نگاه به تاول های پایم عبرت بگیرم....

من کجا...؟

عاشقی کجا...؟

شاید دل من عروسکی از چوب است، مثل قصه ی پینوکیو محبوب است

اما چه دماغی داره این بیچاره، از بس که نوشته ‌ حال من هم خوب است!!!

ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻫﺎ ﻣﯿﺮﻭﻡ...

ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ...

ﺁﺭﺍﻣﻢ...

ﮔﻠﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺍﻣﻢ...

ﺁﺭﺍﻣﻢ!

ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻣﻢ ﮐﻪ

ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ ﻧﮑﻨﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ

ﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ